1.1 До 2030 година, да се искорени екстремната сиромаштија на сите луѓе, насекаде во светот, со која, според тековните показатели, се зафатени сите што живеат со помалку од 1,25 долари на ден. 

1.2 До 2030 година, да се намали најмалку за половина бројот на мажи, жени и деца од сите возрасти што живеат во сиромаштија, во сите нејзини облици, според националните дефиниции.

 1.3 Да се спроведат соодветни национални системи и мерки за социјална заштита за сите, особено за најзагрозените, а заклучно со 2030 година, да се постигне значителен опфат на сиромашните и на ранливите. 

1.4 До 2030 година, да се осигури дека сите мажи и жени, особено сиромашните и ранливите, имаат еднакви права на економски ресурси, како и пристап до основните услуги, управување и контрола над земјиштето и други форми на сопственост, наследство, природни ресурси, соодветна нова технологија и финансиски услуги, како и микрофинансирање.

 1.5 До 2030 година, да се изгради систем што ќе обезбеди поголема отпорност на сиромашните и ранливите лица и ќе ја намали нивната изложеност и ранливост пред екстремни настани предизвикани од екстремни климатски појави и други економски, социјални и еколошки шокови и природни катастрофи. 

1.а Да се обезбеди значајна мобилизација на ресурси од различни извори, вклучително и преку зголемена развојна соработка, со цел да се обезбедат соодветни и предвидливи средства за земјите во развој, особено за најмалку развиените земји, за реализација на програми и политики со кои ќе се стави крај на сиромаштијата во сите нејзини форми. 

1.б Да се создаде прифатлива политичка рамка на национално, регионално и меѓународно ниво, во полза на сиромашните и врз основа на родово сензитивни стратегии за развој, да се поттикнат забрзани инвестиции наменети за активности во врска со искоренувањето на сиромаштијата.

      глад и неухранетост

      непристапност или ограничен пристап до образование

      бездомништво, лоши и несоодветни услови за домување

      слабо здравје

      зголемена смртност

      социјална дискриминација и изолација

      намалено учество во одлучувањето

• Пандемијата КОВИД-19 стави десетици милиони луѓе во ризик од екстремна сиромаштија (8% од светската човечка популација) што го предизвика првото зголемување на глобалната сиромаштија во повеќе од 20 години
•   Дури и пред КОВИД-19, основните проекции сугерираа дека 6 отсто од глобалното население сè уште ќе живее во екстремна сиромаштија во 2030 година, пропуштајќи ја целта за ставање крај на сиромаштијата
• Имањето работа не гарантира пристоен живот
• 8% од вработените работници и нивните семејства ширум светот живееле во екстремна сиромаштија во 2018 година.
• Едно од пет деца живее во екстремна сиромаштија
• Има многу причини, но накратко, затоа што како човечки суштества, нашата благосостојба е поврзана една со друга

Што можат да направат владите за тоа? 
Што може да направи приватниот сектор за тоа?

• Вашиот активен ангажман во креирањето политики може да направи разлика во справувањето со сиромаштијата
•   Тоа гарантира дека вашите права се промовираат и дека вашиот глас се слуша
• Владите можат да помогнат да се создаде поволна средина за генерирање продуктивни вработувања и можности за работа за сиромашните и маргинализираните
• Приватниот сектор може да промовира економски можности за сиромашните