Заштита, обновување и промовирање на одржлива употреба на копнени екосистеми, одржливо менаџирање со шумите, борба против претварање на земјиштето во пустина и негово распаѓање, како и запирање на загубата на биодиверзитетот
Исчезнувањето на видовите отсекогаш е природен дел од еволуцијата. Фосилите покажуваат дека животот на планетата настанал пред повеќе од четири милијарди години, датумот на раѓање на некои бактерии и сино-зелени алги. Во текот на наредните три милијарди години, главните групи во телото полека се формирале. Оттогаш па натаму, секое појавување на нова група е поврзано со потиснување и исчезнување на друга слична на неа. Просечниот животен век на видовите (група на организми) е пет милиони години, со што целиот спектар на видови се сменил повеќе од еднаш. Меѓутоа, процесот не се одвивал секогаш со постојано темпо. Има неколку периоди на масовно исчезнување кои „избришале“ повеќе од половина од сите изумрени форми на планетата. Па дури и периодите на стабилност ( кои траеле од стотици до илјадници години ) се обележани со загуби на видови. Излегува дека во просек по 90 видови природно исчезнуваат на секои 100 години. Селективната елиминација на некои видови и доминантниот развој на други доведе до сегашниот мозаик на живот, од кој е дел и самиот човек. Процесот на природно губење на видовите продолжува и денес, но има уште една работа: човековата активност го забрзува се повеќе и повеќе. Има податоци дека околу 400 птици и цицачи исчезнале во последните 400 години и дека процесот се забрзува: од еден изумрен цицач на секои пет години во седумнаесеттиот век до еден на секои две години во дваесттиот. Треба да се забележи дека птиците и цицачите сочинуваат само 1 % од сите идентификувани видови од науката, кои пак од друга страна се незначителен дел од вкупниот број видови на Земјата. Овој тренд е индикативен показател, иако на дава одговор на прашањето „ Што е со биодиверзитетот?“ Денес научната заедница е едногласна: видовите исчезнуваат многу побрзо дури и од најпесимистичките прогнози, кое пак води кон осиромашување на живеалиштата и ставање на светот на работ на нов период на масовно изумирање, но овој пат предизвикано од човекот.