Со децении, научниците се обидуваат да ги објаснат начините на кои човештвото се справува со трите планетарни кризи со климата, биодиверзитетот и загадувањето, секоја од нив посебно поврзани со неодржливото производство и потрошувачка. Промените во моделите на потрошувачката и производството можат да помогнат во промовирањето на разделување на економскиот раст и човечката благосостојба од употребата на ресурсите и влијанието врз животната средина. Тие, исто така, можат да ги поттикнат трансформациите предвидени во глобалните заложби за биодиверзитетот, климата и одржливиот развој воопшто. Од 2017 до 2020 година 83 држави и територии од Европската Унија споделиле информации за нивниот допринос кон имплементацијата на десет-годишната Рамка од Програмата за Одржливи модели на потрошувачка и производство. Во 2020 година, беа прикажани 136 политики и 27 активности за имплементирање, со што вкупната бројка се искачи над 700. И покрај тоа што беа преземени конкретни активности за подобрување на ефикасноста на користењето на ресурси во одредена индустрија или област, тоа не покажа резултати во нивното широко прилагодување низ секторите и индустриите. Иако се достапни само ограничени податоци, од 2016 година скоро 14 проценти од храната произведена на глобално ниво се губи уште пред да стигне до малопродажниот сектор. Проценките се различни во различни региони, од 20.7 проценти во Централна и Јужна Азија до 5.8 проценти во Австралија и Нов Зеланд. Во 2019 година, количината на произведен е-отпад беше 7.3 кг. по глава на жител, а било документирано дека само 1.7 кг. по глава на жител се менаџира на еколошки одржлив начин. Се очекува производството на е-отпад да се зголемува за 0.16 кг. по глава на жител годишни и да достигне 9 кг. по глава на жител во 2030 година. Годишната стапка на раст во рециклирањето на е-отпад во последната деценија беше 0.05 кг. по глава на жител, и ќе биде потребно да се зголеми повеќе од десет пати за да се рециклира целиот е-отпад до 2030 година. Почнувајќи од декември, 2020 година, 40 држави и територии поднеле извештаи за одржливите политики за јавни набавки и акциони планови или еднакви законски одредби насочени кон поттикнување на набавката на еколошки здрави и енергетски ефикасни производи, како и промовирање на социјално поодговорни практики и одржливи синџири на снабдување. Се надеваме дека : до 2030 година ќе се постигне одржливо менаџирање и ефикасна употреба на природните ресурси, ќе се преполови глобалното губење на храна по глава на жител на малопродажни и потрошувачки нивоа и ќе се намалат загубите на храна од синџирите на производство и снабдување, вклучувајќи ги тука и жетвените загуби, во согласност со договорените интернационални рамки ќе се постигне еколошко менаџирање со хемикалиите и отпадот во текот на нивниот животен циклус и значително ќе се намали нивното испуштање во воздухот, водата и почвата со цел да се минимизираат нивните лиши влијанија врз здравјето на луѓето и животната средина, значително ќе се намали создавањето на отпад преку превенција, намалување, рециклирање и повторна употреба, ќе се поттикнат компаниите, особено големите и меѓународните да усвојат одржливи практики и да ги интегрираат информациите за одржливост во нивниот циклус за известување, во согласност со националните политики и приоритети ќе промовираат одржливи практики за јавна набавка, ќе гарантираат дека луѓето насекаде имаа соодветни информации и се свесни за одржливиот развој и начинот на живот во хармонија со природата, ќе ги поддржуваат земјите во развој да ги зајакнат своите научни и технолошки капацитети кои ќе ги придвижуваат кон поодржливи модели на потрошувачка и производство, ќе имплементираат алатки за следење на влијанијата од одржливиот развој врз одржливиот туризам кој создава работни места и ја промовира локалната култура и производи, ќе ги рационализираат субвенциите за фосилни горива кои поттикнуваат непотребна потрошувачка преку отстранување на неправилностите на пазарот, во согласност со националните услови, вклучувајќи реструктуирање и постепено оданочување на овие штетни субвенции онаму кадешто постојат, за да се одразат нивните влијанија врз околината, целосно земајќи ги во предвид специфичните потреби и услови на земјите во развој и минимизирање на можните лоши влијанија врз нивниот развој на начин кој ќе ги штити сиромашните и засегнатите заедници.